WAYS OUT - OEDC

OEDC: OCEAN EARTH DEVELOPMENT CORPORATION

Ocean Earth Development Corporation (OEDC, USA), hier vertegenwoordigd door Peter Fend en Eve Vaterlaus, presenteert een ‘earth work', een ‘ecologisch reddingspakket voor de planeet'. De locaties die hier aan de orde komen vormen het epicentrum van het mondiale geo-politieke debat.

OEDC stelt de olie-industrie verantwoordelijk voor recente klimatologische veranderingen, zoals de opwarming van de aarde, zure regen, verhoging van het zee-peil, droogte en overstromingen. Om deze ontwikkelingen (die deze winter duidelijk merkbaar zijn) een halt toe te roepen, stelt OEDC voor tot actie over te gaan. Aangezien de laatste grote oliereserves zich in de Kaspische Zee bevinden, beconcurreren Argentinië (Bridas), de VS (met bedrijven waarbij Bush en Cheney persoonlijk zijn betrokken), Engeland/Nederland (Shell, BP), China en Rusland elkaar om de licenties voor het aanleggen van pijpleidingen, havens, raffinaderijen en toegang tot de strategische locaties.

In plaats van de reserves uit te putten van de minerale brandstoffen, werkt OEDC aan een alternatieve vorm van energieproductie door alledaagse natuurlijke processen toe te passen, bijvoorbeeld door zoutwaterplanten als algen te verwerken, waardoor methaangas kan ontstaan, of door te werken met waterstof of andere ‘schone' brandstoffen. OEDC werkt vooral met zoutwaterbekkens. De belangrijkste bron hiervoor is het continuüm van de wereldzeeën, via de Atlantische Corridor van Antarctica tot het Arctische gebied, en vandaar tot de Indische en Stille Oceaan. Geschikte gebieden voor zoutwater-ontwikkeling zijn de zoutwaterbekkens in Centraal Azië (West China, Iran, Afghanistan), Australië, Argentinië en Noord Amerika.

Peter Fend: "Iedereen weet dat er binnen 50 jaar iets zal moeten gebeuren. De vraag is: wie zal het doen, waar en hoe snel gaat er iets gebeuren? Wij kunstenaars, die de avantgarde vormen, kunnen zaken sneller in beweging brengen dan de ‘Powers that Be'. Ik geloof niet dat Dick Cheney, George Bush, of Donald Rumsfeld of mensen bij Shell en BP dit zullen doen, zelfs nu niet, nu de stijging van temperatuur, de dreiging van oorlogen en de behoefte aan nieuwe energie, onmiddellijke actie vereist!''
Wat Fend betreft moeten kunstenaars de bescherming van de kunstwereld opgeven voor een rol in de maatschappij van de toekomst.

In de tentoonstelling

De kaarten: laten de gebieden zien waar de beoogde pijpleidingen zouden moeten gaan lopen, maar waar tevens de zoutwatermeren en binnenzeëen zijn te zien. Deze liggen langs de routes tussen de Kaspische Zee en de beoogde gebieden in Zuid en Oost Azië. Toegankelijk via Afghanistan (naar de Indische Oceaan) of via Centraal Azië en China (naar de Oost Chinese Zee); de meeste van deze gebieden zijn zoutwaterbekkens met gesloten ecologische systemen, waarin algen kunnen groeien. Ook kunnen er kleine dammen worden aangelegd waardoor een zelfvoorzienende energie-industrie ontstaat.
De wandtekening: geeft een beeld van de Atlantische Oceaan, geklemd tussen Antarctica en Arctica, en van de koloniale scheepsroutes van de 17^de-eeuwse Oostindische en Westindische Compagnieën, die lopen van Nederland tot Nieuw Zeeland, Australië (Nieuw Holland), Zuid Afrika en Indonesië.
Vijf tekeningen: vier modellen (Small, Medium, Large, Giant) voor schone energie-technologie om algen te laten groeien en één model van een waterrad voor kleine dammen en de doorstroom van rivieren.
Flessen met algen: hierin vindt het rottingsproces plaats van de algen die in Scheveningen zijn verzameld, waardoor methaangas ontstaat.
Net: voorbeeld van het net met algen dat in de Scheveningse haven is geïnstalleerd.