Michael Jacklin, 1993, Zonder titel, ijzer foto: Renate Boere, Cas Marks, Laurens van der Pool
Michael Jacklin, 'Zonder titel', 1993
Centrum Den Haag: Spui - Grote Marktstraat - Kalvermarkt
Ze lijken de leegte te willen omarmen. Beeldhouwer Michael Jacklin (1956) maakt beelden van stripijzer. Daarbij hanteert hij sinds 2005 opvallend vaak de doosvorm. Vanwege de toepassing van open rasterpatronen zijn de dozen transparant en luchtig, ook als er van diverse lagen bandijzer een dicht net van lijnen is geweven.
Binnen zijn oeuvre zijn er ook beelden die minder duidelijk een denkbeeldig volume omsluiten. Zoals Jacklins sokkelbeeld uit 1993. Bij de ijzerconstructie in het Haagse centrum ligt het accent op de ruimtewerking van het object zelf en het evenwicht tussen de onderdelen. Zes rechthoekige en twee ovale raamwerken leunen tegen elkaar. De raamwerken ontlenen hun stevigheid aan dwarsverbindingen in verschillende patronen. Jacklins fascinatie voor industriële bouwwerken van ijzer uit architectuur en bruggenbouw komt hier tot uiting. Het beeld doet denken aan een driedimensionale collage van verschillende brugonderdelen.
IJzer is het materiaal waarmee Jacklin werkt. Hij doet dat al sinds 1984. In 1986 maakte hij een beeld van gebogen banden ijzer dat de lyrische titel 'Hidden among the clouds' draagt. Met zijn ronde, zachte vormen heeft het ook wel iets weg van een wolk. Begin jaren negentig verstrakte zijn stijl. Abstracte constructies, zoals het sokkelbeeld deden hun intrede. Ze kondigden een vereenvoudiging aan die (voorlopig) is uitgemond in de dozen van bandijzer. Deze eenvoud neigt naar het minimalisme van beeldhouwers als Donald Judd (1928-1994) en Sol LeWitt (1928-2007). Jacklin voelt zich aan hen verwant, omdat ook zij groot belang hechtten aan materiaal- en vormonderzoek. Maar er is een essentieel verschil. Terwijl de minimalisten hun conceptuele kunst vaak door anderen laten uitvoeren, spelen bij Jacklin menselijke maat, intuïtie en invallen tijdens de daadwerkelijke realisatie van zijn kunst sterk mee. Jacklin construeert, zoals hij zelf zegt ‘in samenwerking met de materialen', al zijn beelden zelf.