Carel Visser, Zonder titel, 1994
Centrum Den Haag: Spui - Grote Marktstraat - Kalvermarkt
Nestor van de Nederlandse beeldhouwkunst. Internationaal bekend. Dat is Carel Visser
(1928). Zijn beeldtaal getuigt van een vrijgevochten wereld van de
autonome dingen. In het constructiebedrijf van zijn vader leerde hij
als jongen al lassen, houtbewerken en andere ambachtelijke
vaardigheden. Daarnaast ontwikkelde hij een bijzondere passie voor de
kunst van het assembleren. Hij voegt dingen die ogenschijnlijk niets
met elkaar te maken hadden, samen tot een nieuw, authentiek en
functieloos geheel dat geen ander doel diende dan bekeken te worden.
Visser is een echte constructeur. Hij last stukken ijzer aan elkaar tot
een torso of een dierenfiguur en transformeert houten meerpalen tot
vogels. In de loop van de jaren veranderde Vissers werk regelmatig van
vorm. Waren zijn eerste beelden expressionistisch te noemen, daarna
worden zijn sculpturen geleidelijk aan steeds abstracter. Eerst zijn
het geabstraheerde natuurmotieven in ijzer, daarna totaal abstracte
dubbelvormen en zijn zogenoemde ‘salamibeelden', massief ijzeren balken
die in plakjes worden gezaagd. In de jaren zestig stond de kubus
centraal. Pas in de jaren tachtig verlaat Visser de geometrie.
Sindsdien maakt hij veelal intuïtieve assemblages opgebouwd uit
bijvoorbeeld autobanden, schapenwol, hout en veren. In het hele oeuvre
van Visser vormt de natuur de inspiratiebron.
Zo ook voor Vissers sokkelbeeld. ‘In Zwitserland heb ik een keer sneeuw
gezien op een sparreboom', vertelt Visser in een interview in NRC
Handelsblad (17-6-1994). ‘Zo'n boom is een geweldig gestructureerd
ding. Ik dacht: ja, dat is er eentje voor mij. Die ga ik omzetten in
een beeld. Het beeld is alleen de sneeuw, de boom heb ik weggelaten.'
Uit piepschuim stapelde Visser zijn besneeuwde spar op die vervolgens
in brons is gegoten. De gietkanalen zijn zichtbaar gebleven. Met zijn
sokkelbeeld heeft hij teruggegrepen op zijn vroege sculpturen. Deze
zijn, in tegenstelling tot de rest van zijn oeuvre, verticaal in plaats
van horizontaal gericht.
Terug naar overzicht De Beeldengalerij van P. Struycken
- 1994