André Kruysen, Rondanini, 2005
Centrum Den Haag: Spui - Grote Marktstraat - Kalvermarkt
Licht: daar draait het om in het werk van André Kruysen (1967).
Het is voor hem tegelijkertijd onderwerp en materiaal. Immers de
constructie van zijn vaak monumentale bouwsels wordt bepaald door de
wijze waarop licht aanwezig is op de plaats waar hij aan de slag gaat.
Op hun beurt sturen die hagelwitte, architectonisch aandoende bouwsels
weer het licht of de lichtval. Opvallend is daarbij het contrast tussen
de opengebroken, gedeconstrueerde ruimte met de schots en scheef
staande vlakken en de sereniteit die de installatie uitstraalt. Kruysen
maakt licht voelbaar, bijna magisch.
Cruciaal voor zijn werk is een ervaring die de kunstenaar in zijn jeugd
had bij de rots Vedra (Ibiza). Tijdens het duiken kwam hij in een grot
terecht. De magie die daar heerste heeft hij op geen enkele andere plek
teruggevonden. Daarnaast is zijn interesse van belang voor
architect/kunstenaars als Le Corbusier, Struycken en Schwitters. De
eerste twee vanwege hun streven naar pure vorm, kleur en (ruimtelijke)
verhoudingen, de laatste door zijn antikunst.
Kruysens sokkelbeeld 'Rondanini' verwijst zoals de titel al aangeeft
naar het gelijknamige laatste beeld van Michelangelo: een Piëta. Ook in
het abstracte sokkelbeeld kun je nog de figuren van Maria die haar
gestorven zoon Christus in haar armen houdt, ontwaren. Kruysen heeft de
ruimte boven de sokkel opgevat als een ovale buis. Die heeft hij in
stukken gesneden en vervolgens weer opgebouwd met de Rondanini-piëta in
gedachten. Door de verschillende richtingen in de sculptuur is
onduidelijk of Maria en Christus zich samen staande houden of dat
Christus wegglijdt. In Kruysens installaties is diezelfde ambivalentie
zichtbaar in het wankele evenwicht tussen constructie en deconstructie.
Uiteraard is er ook licht in het sokkelbeeld aanwezig. Het matzwarte
patina van het brons slaat wit uit als er direct zonlicht op valt.
Daardoor worden de contrasten met de schaduwplekken nog groter.
Terug naar overzicht De Beeldengalerij van P. Struycken
website André Kruysen
- 2005