OpZicht: Jef Stapel

14 januari t/m 1 maart 2015
Locatie: Hogewal 1-9, Den Haag
Open: maandag t/m vrijdag, 11-17 uur; zaterdag en zondag, 12-17 uur

OpZicht is een presentatieplek voor nieuw ingeschreven Haagse kunstenaars in de entreeruimte van Stroom Den Haag. Het wandmeubel dient als podium en platform waarop de kunstenaar zijn of haar werk, passie en interesse kan delen met de bezoeker. Iedere presentatie duurt ongeveer 7 weken.
Archief OpZicht presentaties 2013-heden

Tekst van Jef Stapel zelf:

Zoals het licht inwerkt op fotografisch papier, zo werken ook geluidsgolven in op het muuroppervlak. Zelfs de lichtste luchttrillingen laten er hun sporen na. Deze sporen kunnen door de mens niet worden waargenomen. Dat wil zeggen, nog niet ...

Jef Stapel gebruikt voor zijn 'schilderijen' afgedankt materiaal van verbouwingen: voornamelijk triplexplaten, soms bijvoorbeeld ook perspex. De aanwezige verflagen en andere elementen vormen de aanleiding voor zijn ingrepen. Hij zaagt en breekt de platen, snijdt en beitelt er vormen uit, plakt en spijkert delen aan en over elkaar, voegt een strook verf toe. De regelmaat van het beitelwerk geeft een heel eigen toets; de uitgesneden en uitgespaarde vlakken zijn ingrepen die steeds onmiskenbaar resulteren in een schilderij.

Het werk dat bij Stroom hangt heb ik speciaal voor deze locatie gemaakt. Daarbij ben ik uitgegaan van de rasterindeling van het houtwerk in de entree. De drie werken vormen geen vast geheel en worden op wisselende tijden in een andere volgorde gehangen.

"Achterkanten van schuren, uitgesleten drempels en vette plekken rond lichtschakelaars. Hoe ziet de binnenkant van de muur eruit? Ik wil weten wat er op papiertjes staat die ergens onder een struik gewaaid zijn. En waarom zou een oud stuk triplex niet evenveel waard zijn als een staatsieportret? Al die huizen met zolders met kastjes met laatjes ..."

Funes el memorioso (Funes de allesonthouder) is een verhaal van de Argentijnse schrijver J. L. Borges. Het gaat over een man die ‘alles' waarneemt en bovendien alles onthoudt. Hij registreert alle mogelijke overeenkomsten tussen wat hij ziet en wat hij ooit gezien heeft en hij ziet ook alle minieme en enorme verschillen. Funes kan het niet verdragen dat de hond van 15:14 uur (van opzij gezien) met hetzelfde woord zou moeten worden aangeduid als die zelfde hond, om 15:15 uur (van voren gezien).
Hij heeft een exacte herinnering aan hoe de wolkenlucht eruit zag bij zonsopgang op 30 april 1882, en ziet daarvan de overeenkomsten met de lijnen en vlekken van het leren kaft van een schrift dat hij ooit ergens had zien liggen ...

LINKS
www.jefstapel.nl